آرتریت چیست؟ (Arthritis) به معنای التهاب یک یا چند مفصل است که می‌تواند منجر به درد، تورم، سفتی و کاهش توانایی حرکتی مفاصل شود.
آرتریت یک اصطلاح عمومی است که شامل بیش از 100 نوع مختلف از بیماری‌های مفصلی است. شایعترین انواع آرتریت عبارتند از آرتروز (استئوآرتریت) و آرتریت روماتوئید.
انواع شایع آرتریت
- آرتروز (استئوآرتریت)
– علت: تخریب تدریجی غضروف مفاصل به دلیل استفاده مداوم، پیری یا آسیب.
– علائم: درد مفاصل، سفتی، کاهش دامنه حرکتی، و در موارد شدید تغییر شکل مفاصل.
- آرتریت روماتوئید
– علت: یک بیماری خودایمنی که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند و باعث التهاب مفاصل می‌شود.
– علائم: درد و تورم مفاصل، خستگی، تب و کاهش وزن.
- آرتریت پسوریاتیک
– علت: یک نوع از آرتریت که همراه با پسوریازیس (یک بیماری پوستی) رخ می‌دهد.
– علائم: درد و تورم مفاصل، خستگی، التهاب تاندون‌ها و تغییرات پوستی.
- آرتریت عفونی (سپتیک)
– علت: عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی که به مفصل وارد می‌شود.
– علائم: درد شدید، تورم، تب و قرمزی در مفصل عفونی.
- نقرس (Gout)
– علت: تجمع اسیداوریک در مفاصل که منجر به تشکیل کریستال‌های اورات می‌شود.
– علائم: درد شدید و ناگهانی، تورم و قرمزی در مفاصل، به‌ویژه در شست پا.
علائم و نشانه‌های عمومی آرتریت
1. درد مفاصل
2. تورم و التهاب
3. سفتی مفاصل، به‌خصوص در صبح یا بعد از استراحت
4. کاهش دامنه حرکتی
5. گرمی و قرمزی در ناحیه مفصل
6. خستگی و ضعف عمومی
تشخیص آرتریت
تشخیص آرتریت شامل ترکیبی از تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تکمیلی است:
- تاریخچه پزشکی: شامل سوالاتی درباره علائم، شدت درد و عوامل تحریک‌کننده یا تسکین‌دهنده.
- معاینه فیزیکی: بررسی مفاصل برای مشاهده تورم، قرمزی، گرمی و دامنه حرکتی.
- آزمایش‌های تصویربرداری: اشعه ایکس، ام‌آر‌آی (MRI) و سونوگرافی برای مشاهده آسیب‌های مفصلی.
- آزمایش‌های خون: برای تشخیص عوامل التهابی، آنتی‌بادی‌های خاص (مانند RF و آنتی-CCP در آرتریت روماتوئید) و سطح اسید اوریک (در نقرس).
- آسپیراسیون مفصل: برداشتن مایع از مفصل برای تجزیه و تحلیل عفونت یا کریستال‌های اورات.
درمان آرتریت
درمان آرتریت بستگی به نوع و شدت بیماری دارد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- داروها
– مسکن‌ها: مانند استامینوفن و ایبوپروفن برای کاهش درد.
– داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): برای کاهش التهاب و درد.
– داروهای ضد روماتیسمی تعدیل‌کننده بیماری (DMARDs): برای کنترل آرتریت روماتوئید.
– کورتیکواستروئیدها: برای کاهش التهاب شدید.
– داروهای بیولوژیک: برای هدف‌گیری مولکول‌های خاصی که در فرایند التهابی نقش دارند.
– کلشی سین و داروهای کاهش‌دهنده اسیداوریک: برای مدیریت نقرس.
- فیزیوتراپی
– تمرینات برای بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل.
– استفاده از تکنیک‌های درمانی؛ مانند گرما، سرما، ماساژ و اولتراسوند.
- تغییرات سبک زندگی:
– کاهش وزن: برای کاهش فشار روی مفاصل.
– تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی ضدالتهابی و اجتناب از مواد غذایی تحریک‌کننده.
– ورزش منظم: ورزش‌هایی مانند شنا، پیاده‌روی و یوگا برای حفظ حرکت مفاصل و تقویت عضلات.
- تجهیزات کمکی
– استفاده از عصا، واکر یا آتل‌ها برای حمایت از مفاصل و کاهش درد.
- جراحی
– در موارد شدید، تعویض مفصل یا سایر جراحی‌های اصلاحی ممکن است موردنیاز باشد.
پیشگیری و مدیریت
1- فعالیت بدنی منظم: انجام ورزش‌های ملایم و منظم برای حفظ سلامت مفاصل.
2- تغذیه مناسب: مصرف مواد غذایی سرشار از امگا-3، آنتی‌اکسیدان‌ها و کلسیم.
3- مدیریت وزن: حفظ وزن مناسب برای کاهش فشار روی مفاصل.
4- اجتناب از آسیب‌های مفصلی: استفاده از تکنیک‌های صحیح در فعالیت‌های فیزیکی و اجتناب از حرکات ناگهانی و غیرمنتظره.
5- مراقبت‌های منظم پزشکی: پیگیری منظم با پزشک برای نظارت بر وضعیت بیماری و تنظیم درمان.
آرتریت می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، بسیاری از افراد می‌توانند بهبودیافته و علائم خود را مدیریت کنند.
پرسش‌های متداول
- چند نوع ارتریت وجود دارد؟
شایعترین انواع آرتریت عبارتاند از: آرتروز، روماتوئید، پسوریاتیک، سپتیک و نقرس.
- بیماری آرتریت چه علائم دارد؟
عارضه آرتریت نشانه‌های متعدد دارد از جمله: درد مفاصل، تورم و التهاب، سفتی مفاصل، خستگی و…
بدون دیدگاه