آبسه پاروتید

درمان و پیشگیری از آبسه پاروتید. آبسه پاروتید  از جمله بیماری های نادری است، که معمولا در افراد با سنین بالا رخ می دهد .

ویروس پاروتید از طریق قطره‌های هوا (مثل عطسه و سرفه) یا تماس مستقیم با افراد مبتلا منتقل می‌شود. علائم آبسه پاروتید شامل موارد زیر می‌شود:

  1. تورم پاروتید: این یکی از نشانه‌های اصلی آبسه پاروتید است. پاروتید یک غده دوتایی است که در هر دو طرف صورت، جلوی گوش و پشت فک قرار دارد. تورم و آبسه این غده‌ها باعث یک یا دو توده مشخص در این نواحی می‌شود.
  2. درد یا حساسیت در ناحیه پاروتید: تورم و التهاب پاروتید می‌تواند به همراه درد یا حساسیت در ناحیه اطراف پاروتید همراه باشد.
  3. دیسکو مفر: ممکن است با گشادشدن دهان، درد یا حساسیت در ناحیه پشتی گوش (دیسکو مفر) رخ دهد.
  4. تب: ممکن است با تورم پاروتید، تب و علائمی از عفونت همراه باشد.
  5. خستگی و ناراحتی عمومی: برخی افراد ممکن است احساس خستگی، ناراحتی و سایر علائم عمومی عفونت داشته باشند.

اگر شما یا کسی اطرافتان از این علائم رنج می‌برید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است با انجام بررسی‌های فیزیکی و آزمایش‌های لازم، به‌درستی تشخیص دهد و درمان مناسب را تعیین کند.

 

پیشگیر از آبسه پاروتید

برای پیشگیری از این بیماری و کاهش خطر ابتلا به این عفونت، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  1. بهداشت شخصی: رعایت بهداشت شخصی و شستشوی دست‌ها به طور منظم با آب و صابون، به‌ویژه پس از تماس با افراد مبتلا لازم و ضروری است و این کار باعث جلوگیری از انتقال ویروس پاروتید به افراد دیگر می‌شود.
  2. ایمنی واکسنی: یک واکسن مخصوص برای پیشگیری از آبسه پاروتید وجود دارد که به‌عنوان MMR شناخته می‌شود. این واکسن برای پیشگیری از آبسه، سرخجه و نیز مخاطرات کبدی ترکیبی از ویروس‌ها است. اطفال معمولاً در سن 1-2 سالگی این واکسن را دریافت می‌کنند. افرادی که قبلاً واکسن‌های لازم را نگرفته‌اند، می‌توانند با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی، اقدام به تزریق این واکسن کنند.
  3. اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا: اگر فردی آبسه پاروتید دارد، اجتناب از او تا زمان بهبود کامل آن فرد، از انتقال ویروس پاروتید جلوگیری می‌کند.
  4. اجتناب از اشتراک وسایل شخصی: استفاده‌نکردن وسایل شخصی فرد مبتلا نظیر کمربند، لباس، دستمال و ظروف غذایی از انتقال ویروس پاروتید به شما جلوگیری می‌کند.
  5. تقویت سیستم ایمنی: با تغذیه مناسب، ورزش، استراحت مناسب و کاهش استرس می‌تواند به مقابله با عفونت‌های ویروسی، از جمله ویروس پاروتید، کنید.

به‌هرحال اگر شما یا کسی اطرافتان به بیماری آبسه پاروتید مبتلا شد، بهتر است به پزشک مراجعه کند تا تشخیص دقیقی گرفته و در صورت نیاز، درمان مناسب را تعیین شود.

درمان آبسه پاروتید

در مان سنتی،  برای درمان این بیماری، اغلب اقدامات پالی‌اتی و تسکینی انجام می‌شود، زیرا در حالت عمومی این بیماری خودبه‌خود بهبود می‌یابد و نیاز به درمان مخصوص خاصی ندارد. اما مراقبت‌های ساده و تسکین‌دهنده می‌توانند به کاهش علائم و اندازه تورم پاروتیدها و تخمدان‌ها کمک کنند:

  1. استراحت: استراحت به معنای کم‌کردن فعالیت‌های روزانه و پرهیز از تماس نزدیک با افراد دیگر می‌تواند به‌سرعت بهبودی و کاهش علائم آبسه پاروتید کمک کند.
  2. آب و مایعات: مصرف مقدار زیادی آب و مایعات مفید است، زیرا آبسه پاروتید ممکن است باعث تب و خشکی دهان شود.
  3. داروها: برخی داروها می‌توانند به کاهش التهاب و درد کمک کنند. به‌عنوان‌مثال، آنتی‌ تر مال‌ها (ضد تبادل) برای کاهش تب و ضدالتهاب‌ها برای کاهش التهابات مفید هستند. البته قبل از مصرف هر دارویی بهتر است با پزشک مشورت کنید.
  4. برخورد با علائم و عوارض: بهداشت خوب دهان و دندان و نگهداری از ترشحات دهانی می‌تواند به کاهش دیسکو مفر (درد پشت‌گوش) کمک کند.

به‌هرحال اگر شما یا کسی اطرافتان از علائم آبسه پاروتید مبتلا شد، بهتر است به پزشک مراجعه کند تا تشخیص دقیقی گرفته و نیازمندی‌های درمانی شما تعیین شود. همچنین، پیروی از راهنمایی‌ها و دستورات پزشکی بسیار مهم است تا بهبودی سریع‌تر رخ دهد و احتمال انتقال ویروس به دیگران کاهش یابد.

پرسش­های متداول

  1. علائم آبسه پاروتید کدام است؟

این بیماری دارای علایم متعددند از جمله: تورم پاروتید، درد یا حساسیت در ناحیه پاروتید، دیسکو مفر، تب، خستگی و ناراحتی عمومی.

  1. این بیماری چگونه درمان می‌شود؟

گر چه این بیماری خودبه‌خود درمان می‌شود، اما استراحت، مصرف آب و مایعات، استفاده از برخی داروها می‌توانند به کاهش التهاب کنند.

 

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!